غزلی نوشته مجنون،برسد به دست لیلی
 نَفَسم بگو کجایی که ستاره ی سهیلی؟!
 
دو سه خط گلایه دارم، که به عرض میرسانم:
 من و میل اینچنینی!!!تو چرا بدون میلی؟!
 
همه شب به انتظارت، غزلی سروده ام تا
 تو یِ بی وفا بدانی ،که دلم گرفته ! خیلی
 
نَنَویسم از نبودت؟؟! به خدا نمیتوانم
 چه کنم گُلم؟...بمیرم؟بروم زیر تریلی؟
 
تو که پیش من نباشی،همه ی دار و ندارم...
 قلمی...دفتر شعری، دو سه واژه ی طُفیلی
 
تو نماز نیمه شبها...تو نیایشی...نه شعری!
 تو شبیهِ یک دعایی،که مقدسی! کُمیلی
 
من و پای لنگ شعرم،تو بگو چگونه روزی...
 برسم به گَرد پایت؟ که قطار روی ریلی
 
نکند خبر نداری؟نَفَسم بیا که کار از...
 غزل و گریه و هق هق،به خدا گذشته! سَیلی
 
که ز گونه های خیسم، همه شب چنان روانی
 که نهار سرنوشتم،شده نوش جانِ لیلی...

نظرات شما عزیزان:

Brokenheart

ساعت16:47---18 آبان 1394

[وب سایت]

بی وفا باشی شکایت می کنند با وفا باشی خیانت می کنند مهربانی گرچه آیین خوشیست ... مهربان باشی رهایت می کنند

Brokenheart

ساعت23:57---14 آبان 1394

[وب سایت] - [ایمیل]

مهران نگووو ... گگگگگگگگگگگگگ

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: